24. marta 1999. godine, avioni NATO vojnog saveza bombardovali su Srbiju, a u vazdušnim udarima koji su trajali narednih 78 dana život je izgubilo između 759 i 4.000 osoba
Samo nekoliko minuta nakon prve bombe bačene na Srbiju, bombardovan je i vojni aerodrom Lađevci.
Kraljevo je, od 78 dana, koliko je vazdušna kampanja na Jugoslaviju trajala, 54 dana bilo meta bombardera i krstarećih raketa. Prema podacima Štaba za Civilnu zaštitu Raškog okruga, na teritoriju naše opštine u 172 napada bačeno je više od 600 projektila raznih vrsta i razorne moći. Kasetne bombe bacane su na Samaila, Bapsko Polje, Kopaonik… Oštećeno je ili uništeno 1.750 objekata a povređeno 37 civila. U Kraljevu su mete najčešće bili vojni aerodrom Lađevci, kasarna u Jarčujaku, Mrsać, Bogutovac, Vitanovac, Cvetke.
Na području Raškog okruga pogođeno je 2.436 kuća i 1.220 stanova, oštećeno ili u zgarišta pretvoreno 12 škola, 7 zdravstvenih stanica, 2 dečja vrtica i 24 privredna objekta. Uništena su četiri releja, a teško je oštećeno 6 puteva i 20 drumskih i železničkih mostova. Pruga koja Srbiju povezuje sa Kosovom i Metohijom teško je oštećena na 13 mesta.
Tokom bombardovanja Raškog okruga povređeno je 105 građana, dok je 12 poginulo od posledica teškog ranjavanja. U kraljevačkoj opštini, u Sovljaku je povređeno 7 lica, u Samailima 3, Cvetkama 2, Jarčujku 5, Vitanovcu 13. U ušćanskom selu Žarče povređeno je 7 lica, dok je u Brveniku jedno lice izgubilo život. Kraljevo je na ratištima, u istom periodu, imalo 41-og poginulog borca.
Prema proceni zvaničnih državnih organa u bombardovanju je poginulo najmanje 2.500 ljudi (prema pojedinim izvorima i 4.000) i 1.008 vojnika i policajaca, dok je ranjeno više od 12.500 osoba, Fond za humanitarno pravo, međutim, navodi da je stradalo 759 osoba.
U Srbiji bez Kosova i Crnoj Gori poginulo je 180 civila, 90 pripadnika Vojske Jugoslavije i pet pripadnika MUP-a Srbije, navodi se u bazi podataka.
Procenjena šteta pričinjena u napadima na vojne, civilne i privredne objekte, koji su trajali 78 dana, takođe varira, pa tako eksperti iz Grupe-17 tokom 2000. godine iznose podatak o šteti u visini od oko 30 milijardi dolara, dok u javnosti figurira iznos u visini od čak 100 milijardi dolara.
Vojna intervencija NATO alijanse zvanično je okončana 11. juna 1999. godine, kada je potpisan Vojno-tehnički sporazum između Međunarodnih bezbednosnih snaga (KFOR) i vlade Savezne Republike Jugoslavije i Republike Srbije u Kumanovu, 9. juna 1999. godine.
Napad na Saveznu Republiku Jugoslaviju, odnosno na Srbiju, izvršen je bez odobrenja Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija, a kao razlog NATO je naveo humanitarnu katastrofu na Kosovu i Metohiji i neuspeh pregovora o budućem statusu pokrajine, koji su vođeni u Rambujeu i Parizu.
Konkretan povod za početak bombardovanja bilo je ubistvo 45 kosovskih Albanaca, meštana sela Račak, 15. januara 1999. godine, za koje brojni izveštaji tvrde da su bili civili, nasuprot tvrdnjama tadašnje vlasti SRJ da je reč o pripadnicima „terorističke bande stradalim u oružanim borbama sa snagama bezbednosti“.
Nakon što je Skupština Srbije potvrdila da ne prihvata odluku o stranim trupama na svojoj teritoriji i predložila da snage Ujedinjenih nacija nadgledaju mirovno rešenje sukoba na Kosovu, NATO je 24. marta 1999. godine u 19 sati i 45 minuta započeo vazdušne udare krstarećim raketama i avijacijom, na više mesta u Srbiji i Crnoj Gori.
Naredbu je tadašnjem komandantu savezničkih snaga, američkom generalu Vesliju Klarku, izdao generalni sekretar NATO Havijer Solana.
